Ένα κομποσκήνι κομμένο

Και μεγαλώσαμε γεράσαμε ξεχάσαμε και θυμηθήκαμε όσα ποτέ δεν μας ένοιαξαν

Και ερωτήσεις που ποτέ δεν θα απαντηθούν

Γιατί ξεχάσαμε να ρωτήσουμε

Και ένα χαμόγελο δειλό, ποτέ δεν κοιτάμε στα μάτια

Κόκκινα μάγουλα από τον ήλιο τελικά και όχι από ντροπή

Μια βόλτα στα έρημα για να ζεστάνει την ψυχή

Ένα φιλί σταυρωτά σαν να μαστε πολιτισμένοι

Τα χείλη να μην ακουμπήσουνε την σάρκα

Δίχως αγκαλιές, χειραψίες

Να μαστε πολύ προσεχτικοί

Μακρυά παντελόνια και αμάνικα

Σκισμένα παπούτσια και ξεθωριασμένα τζιν

Παχουλά μάγουλα έτοιμα για τσίμπημα, αλλά είπαμε κανείς δεν θα αγγίζει

Δεν θέλουμε παρεξηγήσεις

Και κάπως έτσι η μελαγχολία

Για τα χρόνια που πέρασαν

Για την οικειότητα που χάθηκε

Για τα τι κάνεις καλά ευχαριστώ

Για τα χάδια που θες να δώσεις αλλά ξέρεις πως θα διοχευτούν αλλού

Για τα λόγια που θες να πεις αλλά ξεχνάς

Για εκείνα τα γιατί που ποτέ δεν θα απαντηθούν

Για τα άλλαξες

Για τα άλλαξα

Ποιον νοιάζεται πια αφού ποτέ δεν τα καταφέραμε

Για μια συγγνώμη και ένα αντίο

Για ένα ταξίδι σε άλλα μέρη και άλλες εποχές

Για τα λόγια που ποτέ δεν θα γράψω όπως θέλω, μόνο με δάκρυα στα μάτια

Για την χαμένη αθωότητα

Τι σε νοιάζει και σένα τώρα

Εσύ να σαι καλά

Αυτό έχει σημασία

Και εγώ καλά θα μαι

Σε φιλώ

Σταυρωτά.